Cel prac
Celem prac było przygotowanie 12 wiązarów dachowych, które stworzą podłoże pod poszycie stanowiące płaszczyznę dachu.
Realizacja
Wiązary dachowe zostały realizowane z sosnowej deski calówki o szerokości 10 cm. Stężenie boczne i górne zostało zrealizowane za pomocą płyty OSB o grubości 25 mm. Łączenia elementów wykonano śrubą 10 mm średnicy. Ważne jest aby zastosować pod śruby szerokie podkładki stalowe ocynkowane a otwory wiercić wiertłem o średnicy 10 mm. Spowoduje to brak luzów w połączeniu śrubowym. Śruby zostały zrobione z gotowych ocynkowanych prętów gwintowanych. Ponieważ konstrukcja przenosi duże obciążanie poprzeczne ważne jest aby deski były w miarę możliwości bezsęczne, beż pęknięć i rozwarstwień.. Wiązar jest konstrukcją inżynierską. Przenosi bardzo duże odciążenia poszycia i pokrycia dachu. Warunkiem jego sprawności jest zachowanie montażu pionowego. Prace realizacyjne odbyły się z wykorzystaniem płaszczyzny podłogi. Przed pracami można utworzyć szablon wiązaru na podłodze poprzez zamontowanie trzydziestocentymetrowych odcinków desek calowych, które utworzą obrys i wzornik do układania elementów konstrukcji wiązaru dachowego. Zapewni to powtarzalność realizacji kolejnych wiązarów oraz znacznie ułatwia i przyśpiesza budowę wiązarów.
Składowanie wiązarów dachowych. Wiązary na opisywaną realizację zostały wykonane jesienią. Montaż miał odbyć się wiosną następnego roku. W związku z tym zaistniała konieczność przechowania ich na otwartej przestrzeni przez okres jesieni i zimy.
Aby wykonane elementy nie uległy uszkodzeniu, zostały ustawione ściśle obok siebie w pionie na klockach dystansujących od gruntu. Następnie całość została przykryta folią budowlaną . Tak zabezpieczone suche i nie odkształcone przetrwały jesienne deszcze i zimowe śniegi. Bardzo ważne jest aby przechowywane wiązary stanowiły zwartą bryłę ustawioną dokładnie w pinie. Zapobiegnie to deformacji wiązarów. Tylko wiązar stanowiący płaską powierzchnię ustawioną w pionie jest odporny na zniekształcenia i zdolny do przeniesienia dużych obciążeń
Stężenia wiązarów dachowych w budynku szkieletowym zostało wykonane na dwa sposoby. Pierwszym są deski calowe o szerokości 10 cm przymocowane do wiązarów za pomocą śrub oraz kątowych łączników ciesielskich. Łączą dolną część skrajnych wiązarów z górną częścią wiązarów środkowych. Dodatkowe deski poziome stabilizują górne płaszczyzny wiązarów. Drugim etapem stężenia było użycie płyt OSB 18 mm. Zostały one zamocowane do pionowych wsporników w dwóch szeregach, wzdłuż całej konstrukcji dachy. Do mocowania płyt użyto wkrętów stolarskich o długości 50 mm.
Łączniki do murłaty oraz wiązarów zostały przybite gwoźdźmi karbowanymi do łączników ciesielskich.
Poszycie dachu zostało wykonane z płyty OSB o grubości 22 mm z felcem. Płyta została przybita do wiązarów gwoźdźmi trójcalowymi. Przed rozpoczęciem prac przybito deską czołową pod-rynnową do czoła wiązarów. Stała się ona oparciem dla pierwszego szeregu płyt OSB. W poszyciu należało wykonać otwory na okna połaciowe oraz komin.
Wnioski i uwagi
Opisany etap jest bardzo ważny i decyduje o odporności domu na działania wiatru a co za tym idzie o trwałości konstrukcji i bezpieczeństwie mieszkańców.
Materiały
- Deska calowa szerokości 10 cm.
- Płyta OSB 25 mm.
- Płyta OSB 22 mm.
- Płyta OSB 12 mm.
- Gwoździe karbowane do łączników ciesielskich
- Pręt gwintowany 8 mm, nakrętki i podkładki ciesielski
- Element Listy
- Łączniki krokwiowe i kątowe przetłaczane
- Gwoździe 3 calowe gładkie